www.poezjaliryczna.fora.pl

Gość

mróz zdjął już z niektórych okien termometry.
ludziom wystarczy chłod rzeczywistości,
co do reszty wolą nieświadomość.

zima rozleniwiła życie na dobre,
może nawet ptaki już nie przylecą,
nie będzie wiosny.

spoglądając na ludzkie twarze,
widać , że nawet nadzieja się poddała.

Daria Dziedzic

Bardzo tu pięknie magnolio:) Cieszę się, że jesteś Smile

Gość

ja też się cieszę, że mogę tu z wami być. dziękuję :*

Waldemar Kubas

Jeśli nawet nadzieja się poddała, miła Magnolio, to rzeczywiście musi być strasznie. Mówi się przecież, że nadzieja umiera ostatnia. Z drugiej strony, nie bardzo widzę uzasadnienie dla tak głębokiego pesymizmu. Bo chyba przyczyną nie jest choćby najsroższa zima? Rozumiem, że zimę z wiersza można pojmować jako pewną metaforę. Ale czy wówczas na świat mamy patrzeć aż tak ponuro i pesymistycznie?

Tak czy owak moje wątpliwości nie podważają urody wiersza, który mnie też bardzo się podoba. Pozdrawiam z uśmiechem.

Gość

Dziękuję Waldemrze...dla niektórych pora roku jest tylko przykrywką dla pesymizmu, dobrym wytlumaczeniem na złe samopoczcie. Jeszcze raz dziękuję.

Bursztyn

magnolio nigdy nie wierz w to, że nadzieja umarła, albo zamarzła. Bo bez niej nie sposób żyć, ani tez umierać. Pozdrawiam, Ty wiesz:)))

Eliza

Pierwsza strofa hm.Najciekawsza jest druga i tę można obudować innym klimatem.