www.poezjaliryczna.fora.pl

Daria Dziedzic

Kiedy uspokoił się trochę, zadzwonił do przyjaciela.
- Możesz do mnie przyjechać?
- Coś się stało?
- Tak. Niki dostała tajemniczą przesyłkę i zniknęła potem. Sam nie wiem, w jaki sposób.
- Ok.Zaraz u ciebie będę, tylko się nie denerwuj. Spokojnie stary.

Adam rzucił telefon na tapczan. Miał złe przeczucia. Wciąż prześladowała go myśl o tamtych. Kim są ci oni? Przypomniał sobie " Zagubionych". Wstrząsnął nim dreszcz obrzydzenia. Nie podobał mu się ten serial. Mimo to czuł, że życie małej jest podobne do tamtego scenariusza. Niki wciąż mówiła o tamtych, że mogą ją zabić, jak dowiedzą się, gdzie się ukryła. Domyślał się o kim mówiła, ale gdy pytał ją o nich, nie chciała nic powiedzieć i zapadała w niespokojny trans, oddalając się od realności. Zamykała się w pokoju na kilka godzin, czasami dni i wychodziła tylko, aby coś zjeść. Wtedy nie była sobą. Nic do niej nie docierało. Próbował z nią wtedy rozmawiać, ale patrzyła na niego obojętnym i zimnym wzrokiem i spuszczała głowę. Kiedy wracała do siebie, znów zachowywała się normalnie, choć wystarczyło jedno wspomnienie o przeszłości, aby...
Wreszcie zjawił się Piotr. Był wysokim, szczupłym facetem. Miał na sobie czarne spodnie, biały golf i czarny swetr. W jego zielonych oczach krył się niepokój.
Adam wskazał mu słoik.
- Zobacz tam. I dostała jeszcze ten list. Nie wiem, co jest grane, Piotr. Kiedy odczytałem tę wiadomość, przez chwilę byłem chyba gdzieś poza granicami naszego świata, a to chyba nie jest normalne. W tym czasie Niki musiała uciec. Zawsze obawiała się, że ją znajdą.
- Kto ją ma znaleźć? Przecież ma zmienione dane osobowe, wygląd...A ta paczka rzeczywiście jest odrażająca. Kto mógł jej coś takiego przysłać?
- Nie wiem, Piotr. Jak ona się wcześniej nazywała? Może ma to z nią jakiś związek?
Piotr rozłożył bezradnie ręce.
- Próbowałeś do niej zadzwonić?
- Nie przyszło mi to do głowy. Czekaj. Sprawdzę, czy zabrała komórkę.
- Ta wiadomość jest również tajemnicza, jak ta przesyłka.
- Komórka leży na biurku! - Piotr usłyszał głos Adama dochodzący z pokoju Niki - Psiakrew!

Waldemar Kubas

Moja i nie tylko moja ciekawość została rozbudzona, czekam zatem wraz z innymi na dalszą część intrygującej historii...

Przesyłam uśmiech.