www.poezjaliryczna.fora.pl

Rosa

W życiu przypadła mi rola błazna. Kupowałam za śmiech
lizaki. W dzieciństwie działało - tatuś przestawał gonić mamusię,
brat głaskał się po głowie z rozbawieniem. Tylko jedna znajoma tatusia
bała się mojego spojrzenia.

Później było nawet bardziej obiecująco. W kabarecie śmiech publiczności
oznaczał sukces. Oklaski bolały. Czułam zażenowanie
przyjmując gratulacje i bombonierki. Od dawna nie występuję.

Już nie chcę tej czapki z pomponami. Mówię żartem wciąż do siebie.

Daria Dziedzic

Wróciłam do wiersza:) Pięknie piszesz Ewo:) Smile

Rosa

Najserdeczniej Ci dziękuję, choć nie dowierzam Smile

Natomiast staram się jak mogę, by było coraz lepiej. Nie zawsze się udaje, za co z góry przepraszam Smile

czcionka

Bardzo ciekawa forma, a i treść "pełna" . Cieszę się, że do nas dołączyłaś, pozdrawiam cieplutko... Basia.

Rosa

Też się cieszę, bardzo mi miło, że z moich wierszy da się coś odczytać Smile

pozdrawiam