www.poezjaliryczna.fora.pl

Gość

43 razy obiegła z ziemią słońce, ubiła z desek
własną scene, z własną kurtyną i dyplomem
reżysera.

teraz chodzi na boso, nie ma już uwierających butów,
nikt nie rozrywa jej myśli w cztery strony świata.

kończy monolog w dowolnym momencie,
wytykając dziecinnie język publice
z uśmiechem łapie mnie za rękę.

jeszcze kilka zakrętów na drodze "mądrość"
i też zdejmę buty, zbuduję pierwsze fundamenty.

Eliza

Ciekawy wiersz Aniu, czytałam go już na Zaciszu.Wyraźny wpływ "doradcy".
Miałam pewne zastrzeżenia co do dedykacji, która była pod wierszem na PZ.
Ładnie, tylko dlaczego nie dołączyłaś do konkursu, to świetne wyzwanie, nawet dla samej siebie.Pozdrawiam.