www.poezjaliryczna.fora.pl

senior

ZIARNO DLA PTAKÓW

W lipcowych kłosach ziarno już pęczniało.
Bez deszczu ziemia na popiół już wyschła.
Z zielonej gruszy obciążona gałąź,
spadła na miedzę łamiąc się jak wystrzał.

W połowie lata, w kłosach pobielało.
Ziarno dla ptaków, zaczęło się sypać
i tyle skrzydeł z nieba przyleciało,
aż ziemia, śpiewem świerszczy chcę je witać.

W zmierzchu nie było już ptaków niebieskich,
odfrunęły w niebo, utkane ciszą.
I tak wciąż będzie. Tak będzie już – wierz mi,
gdy przyjdzie wieczór ziarna się nie liczą.

Bursztyn

Piękny,mądry wiersz.Jestem na tak.Dziekuję, że mogę czytać wiersze, Twoje, a one mnie tu zatrzymują.Pozdrawiam.

jaleku

...i znowu przepięknie, Seniorze...
...bardzo lubię czytać Twoje wiersze...
...pozdrawiam:)