www.poezjaliryczna.fora.pl

Agnes Magnes

Wciąż mijamy siebie co dzień bez uśmiechu,
wypijając razem z kawą swą bezsenność.
Dzień zabija w nas potrzebę ciepłych gestów,
pomylonych znaczeń słowa niezależność.

W pastelowej ciszy żalu aż po brzegi,
zamieniamy słowa miękkie w nieme nuty.
O przyznanie się do winy brak odwagi,
cichy dźwięk skrytej tęsknoty, bardzo smutny.

Umieramy w nocy leżąc w śnie bezsennym,
nagie myśli rozebrane z zimnych wrażeń.
By się poczuć w swoim ciele i słów wiernym,
i odnaleźć stosy wyrzuconych marzeń.

Tak w karecie sennej co noc się chowamy,
bycie sobą tylko w nocy złudny styl.
Od nas samych wciąż zależy kres wędrówki.
tej kolekcji beznadziejnych wszystkich chwil.

Dunia

szara codzienność, monotonia i... jak znaleźć wyjście? dobry wiersz

stresozerca

takie to życie jak sobie sam go nie poukładasz inni za ciebie tego nie uczynią.Pozdrawiam.

jaleku

...nie zawsze, i nie wszystko zależy od nas, ale przynajmniej powinniśmy się starać, aby "dzień nie zabijał w nas potrzeby ciepłych gestów"
...pięknie, Agnes... pozdrawiam:)

Agnes Magnes

Stasiu miły można sobie je planować i układać wedle życzenia ale i tak po drodze znajdzie się milion rzeczy które potrafią zamienić czasem życie w ruinę, ważne by dalej móc istnieć i mieć potrzebę ciepłych gestów...pozdrawiam wszystkich.