www.poezjaliryczna.fora.pl

Bursztyn

Kiedy umrę kochanie
gdy się ze słońcem rozstanę
i będę długim przedmiotem raczej smutnym

czy mnie wtedy przygarniesz
ramionami ogarniesz
i naprawisz co popsuł los okrutny

często myślę o tobie
często piszę do ciebie
głupie listy - w nich miłość i uśmiech

potem w piecu je chowam
płomień skacze po słowach
nim spokojnie w popiele nie uśnie

patrząc w płomień kochanie
myślę - co się też stanie
z moim sercem miłości głodnym

a ty nie pozwól przecież
żebym umarła w świecie
który ciemny jest i kolor ma chłodny

Halina Poświatowska, moja fascynacja..

Gość

,,potem w piecu je chowam
płomień skacze po słowach
nim spokojnie w popiele nie uśnie "

niesamowita strofka...piękny wiersz.