www.poezjaliryczna.fora.pl

assandi

Z ukrycia patrzysz na mnie.
Przez strach obojętność smaga.
Nie masz odwagi wyjść naprzeciw.
Stanąć przede mną w cztery oczy.

Dusisz się we własnym sosie.
Głupich domysłów i wyobraźni.
Wystawiasz na odległość pazury!
Truchlejąc w transie samotności.

Pragniesz rozpaczliwie pomocy!
W pogorzelisku bezradności.
Wypalasz się do cna w słabościach.
Z braku wiary w samą siebie.

Bezpośredniości jadem ciskasz.
W zasięgu przyjaznych dłoni.
Słowo gniewu zastępuje ci,
nóż ,którym zadajesz ciosy.

Na oślep po omacku!
Uwagi nie zwracasz.
Ile w tym łez i cierpienia.
Kąsasz bez opamiętania!

Czy to już obsesja?!
A może brak uczuć wrażliwości?!
Nienawiść zatruwa duszę.
Zemsta przebija do szpiku kości!

Eliza

Dość drapieżnie i nutka wyrzutu gdzieś cicho brzmi, pozdrawiam.

assandi

witam

wiersz powstał z inspiracji pewnej znajomości internetowej pewnej samotnej kobiety, która pisząc do mnie zaproponowała mi przyjaźń zgodziłam się, ale trudno było mi z nią kontakt bez przerwy dzikimi pretensjami mnie obrzucała nie wiadomo o co Maila zgryźliwy charakter. Crying or Very sad

I przestałam jej odpisywać uciekając. Pozdrawiam[/b]

Mgiełka · Gość

.....Grażynko czasami tak bywa....pretensje nieuzasadnione....Pozdrawiam Cię serdecznie..

torpeda

Witam Grażynko...i w realu też można spotkać takie osoby ...na takie charakterki nie ma rady ..nogi w zapas

Dunia

odważnie...pozdrawiam

Daria Dziedzic

skąd ja znam to uczucie...heh ludzie są po prostu czasami zazdrośni ale da się z tym przeżyć...jakoś dotrwać do siebie...